JO13-1 MAKES DZC'68 PROUD!!!

Wat is er mooier om dit hele seizoen al een soort van jongensboek te schrijven met allemaal losse hoofdstukken. Er ontbreekt nog een hoofdstuk. Winnen tegen een betaald voetbalclub.

Weken geleden waren we al bezig met de wedstrijden tegen de betaald voetbalclubs die we nog tegen zouden komen. In een opwelling beloof ik samen met Robin om alle jongens te trakteren op een frietje in de kantine bij het behalen van een gelijkspel. "En als we dan winnen??" Klinkt het uiteraard direct. "Uuuuh nou......dan trakteren we jullie allemaal op de MACDonalds." Wetende dat dit waarschijnlijk toch wel niet zou gaan lukken. Alhoewel we met enige regelmaat toch prachtige wedstrijden laten zien. Dit weekend konden we weer laten zien wat we waard zijn.

Deze zaterdag moesten we de verste uitwedstrijd van het seizoen voetballen. De uitwedstrijd tegen MVV Maastricht. Al het hele seizoen moest dit DE wedstrijd gaan worden. Mede omdat deze wedstrijd op de grasmat van Stadion de Geusselt gespeeld zou gaan worden. Voor de meeste jongens een jongensdroom die dit weekend uit zou komen. 

In aanloop naar de wedstrijd werden de nodige "sfeeracties" geregeld door Derksen Project Service.
Een prachtig spandoek met de tekst "FORZA DZC!! MAKE US PROUD!! (welke voortaan bij andere teams eveneens de nodige tribuneruimte in beslag zal nemen) en luchttoeters, en rookbommen maken het geheel compleet.
Door sommigen was zelfs een hotel geboekt om het helemaal af te maken. Vrijdags aankomen in Maastricht, zaterdags de wedstrijd en daarna relaxen op de vrijthof. En zondags weer terug richting Doetinchem.

En het was warm. De hele week al. Ook de trainingen maakte de jongens al kennis met het zonnetje, maar tijdens de wedstrijd werd snel duidelijk dat we hier echt "tot het gaatje" moesten gaan..........

Als we door de poorten van het stadion lopen zien we de gezichten van onze mannen veranderen. Vol bewondering kijken ze naar het prachtige veld en naar de hoge tribunes. En wat is dat? Wat steekt daar net boven het dak van het stadion uit? Het is een grote gele M! U weet wel. Die sierlijke M van de MACDonalds. Toeval? Nee.....dat bestaat toch niet?

In de kantine van MVV worden we allervriendelijkst ontvangen door de begeleiding van onze tegenstander. Op de tafel staat voor iedereen koffie en prijken 4 grote dozen met daarin....jawel........Limburgse Vlaaien.

We besluiten onze jongens wat te laten wennen aan de omstandigheden en lopen wat met ze rond op het veld. Net zoals we dat weleens kunnen zien bij Studio Sport. Nog in gewone kleding wat geconcentreerd rondstappen om in de stemming te komen. Kijken naar dat immense stadion, maar alleen nu nog even. Tijdens de wedstrijd moeten we dit uit ons hoofd zetten. Focus op ons eigen spel en nergens anders op. 
In de kleedkamers van het Stadion kleden we ons om en op verzoek van onze tegenstander spelen we in plaats van in het wit, toch in onze eigen Geel/Blauwe kleuren. De koppies staan weer op scherp en de spanning is voelbaar. Zelfs bij de grote groep meegereisde supporters, die zoals eigenlijk het hele seizoen al, wederom bijdragen aan de fantastische sfeer rondom dit jeugd elftal. Dit elftal beleefd dit seizoen net een jongensdroom die ik zoveel mogelijk heb getracht te verwoorden middels deze verhaaltjes.
En dit seizoen nadert zijn einde....Vandaag dus MVV.

Onder luid gejuich en nog harder getoeter vangen we de wedstrijd aan. In tegenstelling tot vorige week, beginnen scherp en fel. Krachtig en met volle energie. Het is bloedheet op het kunstgras waar de temperatuur inmiddels boven de 30 graden is gestegen. In een mum van tijd zijn we stomende lichamen en knalrode gezichten vechten voor wat ze waard zijn. Ruben, Gijs, Naut, Brent en Sil leggen onder aanwijzingen van Jürgen en mij de aanvallers van MVV volledig aan banden. MVV speelt in een 4-4-2 systeem en onze jongens moeten hier even aan wennen. We zetten de jongens goed neer om MVV op te vangen en we knokken door.



We zijn gewoon sterker en MVV komt maar moeilijk onder onze druk uit. Maar houden we deze inzet vol bij 30 graden plus?!
Fysiek zijn we sterk vandaag, maar MVV beschikt over slimme voetballers dus we zijn gewaarschuwd. Tijdens de voorbespreking hebben we de jongens nog alert gemaakt op de dode spelmomenten van onze tegenstander. Dat is een echt wapen van deze ploeg. Dat hadden we in onze thuiswedstrijd meerdere keren ervaren.
Het is de 14 e minuut van de wedstrijd als MVV een corner krijgt. We letten even niet goed op en er staan 2 spelers volledig vrij om de bal binnen te schieten. Eigenlijk tegen de verhoudingen in, al moet gezegd worden dat Jamie ons een paar keer geweldig in de  wedstrijd weet te houden, ondanks dat de beste kansen voor ons zijn. Jamie keept vandaag een zeer puike wedstrijd. Maar eigenlijk spelen we allemaal een sterke pot. Onze middenvelders zijn opmerkelijk rustig aan de bal en zwoegen als beesten. Wij zijn zelf ook met 4 middenvelders gestart waarbij Jesse de diepe 10 is, en Sam, Wiebe, Kenji en later Rik als ware beulen het middenveld stevig in handen hebben. Steeds weer winnen ze de fysieke duels en brengen steeds vaker onze aanvallers in stelling. En ondanks de achterstand lijken de jongens zich hier niets van aan te trekken. Een paar keer zijn Bink, Nick,  Romijn en Jesse al dichtbij maar gaat de bal er net niet in.
In de 26e minuut weer een afgeslagen aanval waarbij de bal door de keeper tot hoekschop wordt verwerkt. Jesse neemt de corner en trapt deze met veel gevoel en de juiste snelheid. En onze krachtpatser Rik springt hoog boven iedereen uit en kopt de bal in de verre hoek. 1-1. Toeters gamen door het stadion en de meegereisde DZC supporters zijn flink hoorbaar in de Geusselt! Wat een ontlading. we krijgen tot de rust nog enkele kleine kansjes maar worden niet echt meer gevaarlijk. De voortreffelijk fluitende scheidsrechter fluit voor de rust. 


De vuurrode gezichten zitten op de bankjes in de catacomben van het Stadion. Daar staat 5 liter ijskoude aardbeien ranja op ons te wachten. Ook hieruit blijkt weer het zeer professionele ontvangst waarvoor we MVV een groot compliment willen maken. En waar het vorige week in de rust ijzig stil was klinkt er nu volop geloof. We geven de mannen mee dat ze trots moeten zijn op deze eerste helft, en als er ergens kansen liggen is het wel vandaag. Onder de jongens heerst een soort geloof. Een van de boys zegt zelfs......."kijk zo nog eens even naar die vette M boven het stadion!" "De weddenschap kunnen we winnen boys" "Come on DZC!" De mannen staan te popelen om het veld weer te betreden. Tijdens de rust gaan de sproeiers nog even aan om de grasmat wat sneller te maken.


Wij hebben de mannen instructies gegeven. Vooral gezegd voor elkaar te blijven knokken. De intense hitte zal ervoor zorgen dat er verzuring gaat optreden. Maar daar mogen we vandaag niet aan toegeven. Niemand. Ook al doet het pijn. Doorbijten........strijden met elkaar.


We spelen misschien wel een zeer degelijke 2e helft waarbij MVV nauwelijks meer onder onze druk uitkomt. Zo geeft ook de trainer van MVV na de wedstrijd aan. "Dat hebben jullie jongens echt geweldig gedaan" zegt hij met de "zachte G".
We blijven continu op zoek naar de goal en in de 49e minuut zetten Nick op linksbuiten en Kenji op rechtsbuiten de boel nog eens met flinke snelheid onder druk door hard op de verdedigers door te lopen. Bink heeft het begrepen en doet hetzelfde, en ook de middenvelders sluiten goed bij en zetten MVV muurvast. De keeper kan de bal nergens kwijt en moet snel van de bal af zien te komen. Hij speelt de centrale verdediger in maar die kan niet naar de zijkant. Bink is inmiddels bij hem en ontfutseld hem de bal en ramt hem in de verre hoek. 1-2. De vreugde is enorm, en ik kom er zelf ook achter dat ik vanuit de dug out ook al bijna bij de middenstip sta! Wat een wedstrijd. En wat zijn we trots op deze gasten.


Nog 10 minuten te gaan en wij lijken over extra krachten te kunnen beschikken. Nick en Kenji hebben nog een aantal prachtige individuele acties in huis waarvoor zelfs de tegenstander de handen op elkaar blijkt te zetten. Sam en Kenji worden allebei door technicus Wiebe,  Jesse en de keihard werkende Rik nog eens voor de goal gezet maar missen net het doel.
In de 54e minuut ontdoet Kenji zich met een uiterste inspanning van 3 MVV tegenstanders en geeft de bal vanaf de cornervlag haarscherp voor. De perfect doorgelopen Rik neemt de bal op de volley ineens uit de lucht, en door het hele stadion is het trillende aluminium van de lat hoorbaar. Nog steeds niet die bevrijdende goal. Jesse en Kenji hebben lichte blessures en moeten de laatste 5 minuten vervangen worden. De overige mannen geven werkelijk alles. De verdedigers geven de hele tweede helft nauwelijks meer iets weg. Die staan als beesten te verdedigen. En dan in de laatste minuut nog een corner voor ons. Jurgen en ik geven bij de scheids nog eens aan dat het al lang tijd is om de boel nog eens op scherp te zetten. We nemen de corner (zie video) en de keeper vangt de bal en schiet hem uit. Dan klinkt het laatste fluitsignaal en stromen de jongens naar elkaar toe om deze memorabele overwinning met elkaar te vieren.


we bedanken de toeschouwers en vieren nog harder feest in de kleedkamer. En ik..........ik neem maar vast de bestelling op voor de MAC. en de lijst wordt langer en langer............En wat hebben ze het verdient. Grote klasse boys! En na met elkaar de overwinning  gevierd te hebben vertrekt een groot gedeelte weer richting Doetinchem. En een deel van de supporters blijft hangen in het centrum van Maastricht.
En volgens de reporters ter plaatse is het rond "het Vrijthof" nog erg lang onrustig geweest.


FORZA DZC MAKE US PROUD stond er op het spandoek. En dat hebben jullie gedaan boys!!! Iedereen zal trots op jullie zijn, maar bovenal kunnen jullie trots zijn op jezelf en op elkaar. Dit noemen we een teamprestatie waarbij iedereen alles heeft gegeven.........FORZA DZC OLE OLE!!!!!