Wedstrijdverslag JO19-3 tegen Concordia-W JO19-4

Thuis.
Zaterdagochtend 27 augustus. Voor het eerst dit prille seizoen speelt JO19-3 thuis. Tegen Concordia Wehl JO19-4, een elftal vol bekende spelers. Het beloofd dus bij voorbaat al een mooie wedstrijd te worden. Maar vol verwachting klopt ons hart. Een enerverende week achter de rug, want na 1 wedstrijd zaten we al zonder keeper. Maar dankzij een heel enthousiaste jongeling en alle samenwerkende DZC-instanties en met dank aan ‘B5’ hebben we binnen een week al een opvolger kunnen inlijven.

De drukte bij DZC '68 op zaterdagochtend spat er weer vanaf, alles en iedereen is er weer. De scheidsrechter is een goede bekende en al even vroeg aanwezig, Fernando heeft een snor die er wel weer een keer af zal gaan en de koffie van Marja smaakt ondanks de vroege warmte prima. De leider van Concordia is er ook al, maar nog geen speler te zien. Tijd genoeg voor een voorbespreking van de opstelling dus. Geen verrassingen? Nee, iedereen is er.

De spelers komen in de verwachte volgorde aan op het sportpark en zoeken elkaar meteen op. Als bijna iedereen er is worden de kleedkamers opgezocht. Waar op dat moment een ander elftal zich ook moet omkleden, maar niemand mort. Zolang de teams hun eigen kleding aantrekken noemen we het alleen ‘gezellig druk’. In die drukte ontbreken toch nog spelers, iets met een in het uitgaansleven verdwenen fiets…

Eenmaal op het veld worden we verrast doordat niet alleen onze vaste seizoenkaarthouders er zijn, maar ook wat nieuwe fans. En zowaar 2 jongens die naar hun ‘oude’ team komen kijken. Klasse!

Aftrap. Meteen wordt het goede gevoel voortgezet: we vallen aan. Soms niet al te best, maar langzaamaan begint er zowaar lijn in het spel te komen. Er is duidelijk geleerd van de nederlaag vorige week. Ondanks wat positionele verschuivingen ‘staat’ JO19-3 goed te voetballen. Als onze nieuwe goalie de eerste goede redding verricht haalt de teamleiding opgelucht adem. De hitte weerhoudt ons er niet van om de Wehlse roodhemden op eigen helft terug te dringen, hetgeen in de verdiende 1-0 resulteert als Dawit letterlijk ‘doordrukt’ op de doellijn. De mooie combinaties en een zeer ijverige Serdar zorgen voor volop kansen. Deze tegenstander ligt ons wat beter, al geven ze behoorlijk tegengas maar ze stranden telkens op de solide DZC defensie.

De 2e helft wedstrijd verloopt vooral gezellig. Teams die elkaar respecteren en duidelijk lol aan het spelletje beleven. DZC’68 blijkt nu toch echt sterker en terwijl de DZC assistent in de volle zon staat te bakken beleven we aan de andere kant van het veld een Thomas die zijn belofte om te ‘shinen’ omzet in twee doelpunten en een bijna-prachtige omhaal. Iedereen weet het, dit is een gelopen race. Dit geven we niet meer weg. Het vierde doelpunt wil echter maar niet vallen, misschien lopen we wel teveel te genieten…

Leuke wedstrijd, leuke tegenstander, leuk voetbal. Dat wil je toch allemaal op zaterdag bij DZC? En natuurlijk mogen de zoekgeraakte ballen niet ontbreken, want ook dat draagt bij DZC bij aan het thuisgevoel: ballen uit het water vissen. Maar ook daar kunnen we van genieten want hier spelen we ‘thuis’.