JO19-3 en de Kleedkamer

De kleedkamer.
Terwijl de rest van de club probeert een balans te vinden tussen de Geelblauwe Dag, de intocht van de Avondvierdaagse en het muzikale DjazzVibes moeten de JO19 teams op de velden 4, 5 en 6 hun laatste competitieronde afwerken.

De laatste thuiswedstrijd voor JO19-3 kan met recht een ‘kelderkraker’ genoemd worden. AZC (een Zutphense club waarvan de naam bij wat publiek van JO19-3 vragen op riep…) is de drager van de rode lantaarn in de 4e klasse 04 en kan alleen door winst de laatste positie overdoen aan onze eigen JO19-3. Met 2 ‘dooie’ zaterdagen ertussen is de vorige wedstrijd allang weer uit de benen en weten we dat het niet makkelijk gaat worden.

Ondanks de ‘luxe’ van een eigen kleedkamer is het vooraf rommelig in de kleedkamer. Is het de vele afleiding van vandaag  of serieuze wedstrijdspanning? Als vanzelf worden echter de tenues uitgezocht en aangetrokken, de bidons en waterzak gevuld en de mobieltjes en sleutels verzameld. De kleedkamer is opvallend netjes als we die verlaten op weg naar het veld. De rest van de wedstrijdvoorbereiding verloopt minder opgeruimd, een halve warming up, een kort partijspelletje en te weinig tijd voordat arbiter Groen in het oranje aan de passen controle begint. Een voorbode?

JO19-3 begint rommelig aan de wedstrijd, heeft moeite met de organisatie en vergeet te voetballen. AZC daarentegen begint niet alleen vol overtuiging aan deze wedstrijd maar heeft gezien de talrijke dubbele rugnummers ook aardig ‘ingekocht’ bij hun JO19-1. Een wel heel snelle 0-1 is het gevolg en tot overmaat van ramp krijgen we ook nog een 0-2 ‘om de oren’. Terecht want het ontbreekt ons aan wedstrijdfocus en JO19-3 loopt de rest van de eerste helft vooral tegen zichzelf te voetballen en komt slechts mondjesmaat tot tegenacties.

En dan volgt de onvermijdelijke gang naar de kleedkamer voor de rust. Ranja en doodse stilte. Deze ploeg weet wat er aan de hand is, weet dat het roer om moet en weet dat niemand iets te verwijten valt behalve de eigen inzet en overtuiging. En de coach die even niets zegt en ‘de kleedkamer zijn werk laat doen’.
En het roer gaat om, de koppies gaan weer omhoog en DZC’68 JO19-3 gaat warempel weer voetballen. Langzaamaan komen er kansjes, worden er duels gewonnen en durven we aan aanvallen te denken. AZC blijkt een stugge tegenstander en profiteert duidelijk van de gewonnen eerste helft. Dat op het eind van de wedstrijd het signaal “alles naar voren” wordt gegeven levert uiteindelijk nog 2 tegendoelpunten op ook. Een zwaar geflatteerde uitslag en nog met geleende spelers ook. Het maakt de aftocht naar de kleedkamer voor onze boys er niet makkelijker op.

Maar ook na de wedstrijd doet de kleedkamer zijn werk: het verwerken van de nederlaag door ongeveer 10 seconden, dan neemt het ‘geouwehoer’ alweer de overhand. En het besef wat we toch wel heel leuke wedstrijden achter de rug hebben, het zat in de voorjaarscompetitie allemaal erg dicht bij elkaar, er is werkelijk geen wedstrijd geweest die niet in ons voordeel had kunnen uitpakken.

Het waren leuke wedstrijden met (if I may say) nogal wat arbitrale tegenwerking en vervelend grote gaten in het programma zonder competitiewedstrijden. Het maakt het voetballen voor een JO19 team er niet makkelijker op, toch is het een hechte groep geworden en hebben ‘Plezier en Zelfvertrouwen’ de boventoon gevoerd. De huldiging der kampioenen op de Geelblauwe dag laten we voorbij gaan, maar dit is een team om trots op te zijn, als begeleider, als speler maar ook als club! Hulde!!