DZC'68 JO19-3 doet zichzelf tekort met 1 punt

Een inhaalwedstrijd in de bekercompetitie deze zaterdag 21 oktober. Koploper KSV JO19-1 uit Vragender op bezoek ‘op Zuid’.

Vooraf wacht de Doetinchemmers een bijna onmogelijke taak: met minimaal 6 doelpunten en 5 of meer doelpunten verschil winnen om door te bekeren. Dat doet aan het Nederlands Elftal denken.

De wedstijdvoorbereiding mocht er zijn: 12:00 spelen blijkt voor een aantal spelers toch echt nog te vroeg, de meest uitgeslapen speler miste zelfs de wedstrijdbespreking nog. Aangezien we wat spelers misten (terwijl het bij JO19-3 toch elke zaterdag Familieweekend is!) werd begonnen met een enigszins aangepaste opstelling. Ook dat nog…

Maar vanaf het eerste fluitsignaal wat hij er: de Wedstrijdbeleving! De tegenstanders uit Vragender bekommerden zich geen moment om het wel en wee van onze spelers en gingen de duels erg ‘mannelijk’ aan. Telkens werd de man gezocht in plaats van de bal, er werd flink uitgedeeld zodat al snel de eerste uitvaller te betreuren viel.
Toch lukt het steeds om gevaarlijk voor het KSV doel te komen. Via de middenvelders over de flanken ontstonden er vele kansen, maar we waren ‘enigszins’ ongelukkig in de afronding. Al na 15 minuten was wel duidelijk dat het beoogde doel, 6 doelpunten, niet eens onmogelijk zou zijn.

Maar de verdediging van KSV deed zijn werk. Af en toe werd flink geschoffeld, af en toe leek het tackelen van de DZC aanvallers meer op ‘onderploegen’. Het pleit voor de groen-witten dat er geen enkele moeite gedaan werd om de overtredingen in het geniep te maken. Dat voetbal een contactsport is werd snel duidelijk. Gelukkig wist arbiter Edelbroek telkens op tijd de rem te vinden en zo bleef alles binnen de grenzen van sportiviteit. Aan de zijlijn was er voldoende mentale ondersteuning in de vorm van een drietal scheidsrechters, de fietsende arbiter aan het begin van de wedstrijd niet eens meegeteld.
Het publiek had veld 6 sowieso goed weten te vinden: behalve de vaste aanhang en een Blonde Brigade zowaar een oud-speler die ons aan komt moedigen. Fijn!

Maar wat als je zelf niet kunt scoren? Dat zit een ongelukje in een klein hoekje. In dit geval in de korte hoek, na een tweetal gemiste pogingen om de KSV linksbuiten af te stoppen. Met een lelijke 0-1 achterstand de rust in.
De tweede helft zakte KSV nog verder in, het was JO19-3 dat het spel moest maken. De aanvalsdrift en het goede combinatievoetbal leidden tot de meer dan verdiende gelijkmaker toen Dawit het net wist te vinden. Een korte opleving want langzaam kwam het besef dat de 6 doelpunten uit het zicht verdwenen. Er werd wat gewisseld om nog meer druk te zetten en achterin werd met 3 verdedigers ‘1 op 1’ gespeeld. Hoewel dat geen extra gevaar opleverde kregen we de tegenstander niet echt op de knieën, het zeer fysieke spel van KSV wierp nu duidelijk zijn vruchten af en steeds vaker moest de waterzak het veld in.

Samengevat werd het een terechte 1-1. Fijne wedstrijd, mooie strijd, prachtige blauwe plekken. En zoals de coach het in de kleedkamer samenvatte: “Er zat meer in. Er zit meer in ons team. We gaan nog leuke dingen beleven!”.

Uitgebekerd en we gaan net als het Nederlands Elftal niet naar het WK.
Volgende week hopen we er tegen SC Doesburg een echt Oktober Fest van te maken !!