De trein van DZC'68 JO19-3 doet Westervoort aan

Vandaag op bezoek naar ‘die andere club in Westervoort’, met enig oponthoud door binnenstromende 1-mei-Duitsers. En blij verrast door de aanwezigheid van een voltallig DZC’68 7 dat op hetzelfde tijdstip moest spelen.
Sfeer goed, concentratie goed, opstelling goed (door wat afwezigen gelukkig een beroep kunnen doen op ‘inhuur’-dzc-ers). We begonnen goed aan de wedstrijd!

Het op papier sterkere SC Westervoort werd het voetballen onmogelijk gemaakt en er hing duidelijk iets moois in de lucht. Flinke domper dus toen een rolletje net onder onze keeper door ging en de blauwen op een niet erg verdiende voorsprong kwamen. Gelukkig zat het mentaal ook wel goed en het vertoonde spel werd al snel beloond met een prachtige gelijkmaker.

Wat volgde was een wedstrijd waarbij beide teams niet voor elkaar onder deden, stevige duels, goed positiespel en snelle uitbraken zowel aan DZC als aan Westervoortse zijde. Dat de arbiter er af en toe een wat eenzijdige kijk op nahield verbaasde vriend en vijand, want “zo’n wedstrijd was het helemaal niet”. Terecht profiteerde de blauwwitte JO19-2 af en toe van de ruimte die de leidsman hen bood. En even terecht liep de irritatie bij enkele geelblauwen zo hoog op dat zijn beslissingen ‘van commentaar werden voorzien’.

Een prachtige wedstrijd vervalt dan zomaar met een snel gegeven gele kaart om in een poging om wat Irakees temperament in te perken. Wat maar ten dele lukte want vanaf de kant werd het commentaar hartstochtelijk voortgezet.

En in de laatste minuten viel er dan ook nog een beslissing, toen vanuit een wirwar van armen, benen en allerlei kleuren shirts zomaar de bal ons doel in rolde. Sommigen zagen pas dat er gescoord was toen de stofwolken het zestienmetergebied uit waren getrokken. 

Samengevat en heel goede wedstrijd, wat zeg ik? onze beste wedstrijd van het seizoen!! Goed voetbal en een goede organisatie, inzet, emotie, beleving. Dit niveau wordt niet altijd gehaald en werd vandaag helaas ook niet beloond. Maar hier kunnen we als spelers en leiding trots op zijn!