Anne Hazelaar vertelt over DZC’68 VR1 – Marienberg VR1

Tegen de onderste ploegen hebben we dit seizoen nog te weinig laten zien. Mijn verwachting was dan ook dat we hard zouden moeten werken om de drie punten in Doetinchem te houden. Na een goed gesprek vooraf had ik zeker vertrouwen in strijd en daarmee de winst voor ons team

De eerste helft liep gesmeerd. De tegenstander kwam totaal niet in het spel voor en liet zich steeds verder terug zakken. Ik weet niet eens hoeveel het met rust stond, 7 of 8-0? Zelf zat ik niet top in mijn vel en kon ik het team in aanvallend opzicht te weinig bieden. Verdedigend kwamen we niet in de problemen, dat is toch mijn eerste taak centraal achterin. Toch baal ik dat me het niet lukte om meer aanwezig te zijn in aanvallend opzicht.

De tweede helft konden we de scoren ook verder uitbouwen en bleven druk zetten. In de 60ste minuut was er een dubbele wissel. Mies kwam er in voor mij en Marissa verving Rienke. Beide vielen goed in en lieten zien dat er zeker concurrentie is! De laatste 10 minuten mochten Rienke en ik nog even opwarmen en vervingen Elke en Anne Palm.

Met een eindstand van 14-0 kunnen we als team dik tevreden zijn. Niet alleen over de uitslag, maar ook het veldspel was vandaag sterk.

Ik denk dat we door het spel als team vandaag hebben laten zien dat je er niet alleen voor staat met dat je met z'n alle wint of verliest! Respect voor onze keeper Serena die 90 minuten lang heeft staan klappertanden in natte kleren, je bent een topper!

De sfeer na de wedstrijd was gelaten. Dit is geen overwinning waarbij je uitbundig staat te juichen, omdat je de drie punten hebt binnen gesleept. Toch voelde het wel als een heerlijke overwinning en hebben we s' avonds bij het teamuitje samen met vrouwen 2 een hele leuke avond gehad! Complimenten voor de organisatie de spooktocht was erg goed.

Opstelling DZC’68 VR1: Serena Frerix, Anne Palm, Elke Wolterinck, Anne Hazelaar (Mies Eggink), Rienke Rijks (Marissa Horstink), Jara Hoopman, Jodie Heijink, Maartje Bussink, Tess Horstik, Mira Jansen en Sanne Wolterinck.