'Onze kampioenen, MD1'

Enkele weken was het al bekend. De kraker in en tegen Winterswijk. Wie zou winnen, wordt kampioen in de 1e klasse. Wie had dat gedacht in het begin van het seizoen? We hadden ons goed voorbereid. De tegenstander geobserveerd, nog meer pit gekregen tegen de jongens van de C en D, niet getornd aan ons aanvallende 3-4-3 spel, 'inhuur' geregeld (bedankt Suus en Martijn), niet naar de Olde Beth (of toch wel?), gevoetbald met blote voeten(!), een scherpe keepster, hooghouden geoefend, .....dans en muziek in de kleedkamer.... Perfect!

Aan de bak dan. Op het hoofdveld met veel en trouw publiek uit Doetinchem. Goed veldspel. Druk. 1-0 achter. 1-1 (achterlijn halen, voorzet, intikker voor de spits). Ontlading en overtuiging. Bal op de lat van Winterswijk. Penalty mis (had elke DZC'er gemist). Dit gaat goed. Peptalk en gebruikelijke grappen in de rust. Geloof. Tweede helft. Na 10 minuten achter op 2-1. Ongeloof. Risico nemen, niet door kunnen drukken, wel willen. Wat doen we? Verwarring. Doorbraken, scorebord goal, goal, 3-1 en 4-1....... Ai, ai, de tijd loopt. Fluitsignaal, afgelopen. Felicitaties aan Winterswijk. Sportiviteit. Teleurstelling, verdriet delen en aanhoudende pijn van Jaycee (bleek in de ambulance een gekneusde rib te zijn). Teamwork het hele seizoen en dat spannende potje vergeten we zeker niet meer!De laatste wedstrijd hebben we in stijl afgesloten. Een welverdiende overwinning. Je hoeft geen kampioen te worden om het te zijn: 'onze kampioenen.' Zie onderstaande foto's!