JO15-7M pakt eerste prijs van het kalenderjaar voor DZC '68

De meiden van de JO15-7M zijn met een goed gevoel het nieuwe jaar ingestapt. In de Hamalandhal in Lichtenvoorde werd het meiden onder 15 zaaltoernooi gewonnen. Er werd met twee teams meegedaan. Het eerste team werd derde in de groepsfase, en het tweede team behaalde de eerste plaats. Na de groepsfase werd er als een team toegeleefd naar de finale!

Het was vroeg dag want al om 8.30 uur werd er verzameld om richting Lichtenvoorde te vertrekken. Een aantal speelsters stonden half slapend in de net gevallen sneeuw te wachten tot de auto's vertrokken. Er was vooraf door de trainer Barry één opdracht meegegeven aan het team en gelegenheidstrainer Bram: de beker mee naar huis nemen. We wisten dus wat ons te doen stond vandaag!

In de kleedkamer werden de spelregels van het toernooi kort uitgelegd. Wedstrijdjes van 14 minuten, keeper niet uit de handen trappen (of toch wel?), geen tackles in de zaal (mocht toch wel) en de bal mocht natuurlijk niet het dak aanraken. Al met al viel er een duidelijk plan te trekken: snel scoren, achterin de boel dicht houden en zeer snel omschakelen. Dit hadden de andere teams vast en zeker ook bedacht.

De eerste en tweede wedstrijd werden eenvoudig gewonnen van Longa '30 met 5-0 (zaalvoetbal was toch wel even wennen) en ook met 5-0 van RKZVC. Waarbij de mooiste acties en aanvallen werden gecreëerd en vervolgens niet werden afgemaakt, maar er wel 'gewoon' vijf keer moest worden gevist door de keepster uit Zieuwent.

F.C. Trias was de tegenstander in de derde wedstrijd. Ook een meidenteam, dat tussen de jongens voetbalt. Na twee eenvoudige overwinningen werden de meiden wat nonchalant en werd Trias ietwat onderschat, eerst 1-0 achter, daarna veel grote kansen missen om vervolgens toch in de laatste minuten met 1-2 te winnen door twee mooie goals uit de snelle omschakeling.

Dankzij de drie eerdere overwinningen waren de meiden al zeker van de eerste plaats in de groep. De laatste groepswedstrijd was weer tegen een team van Longa '30. De meiden hadden net hun patatjes en andere lekkernijen achter de kiezen en zaten nog in de 'pauze-modus'. Er werd niet heel scherp gevoetbald, achterin weinig weggegeven, maar wel onnodig met 1-1 gelijkgespeeld. Kansen werden nauwelijks gecreëerd door een gebrek aan concentratie, wat natuurlijk wel te begrijpen is als de eerste plaats toch al zeker is.

Toen was het anderhalf uur wachten tot de kwartfinalewedstrijd. Toch wel lang, misschien wel te lang, de meiden gingen klieren met elkaar en zochten afleiding. Een kwartier voor onze kwartfinalewedstrijd konden we onze tegenstander aan het werk zien: het andere team van Trias. Die waren voetbaltechnisch toch wel heel goed. Daarnaast hadden ze ook een hele goede keepster op doel staan. Oei, de meiden kregen het wel even benauwd. Gelukkig was dankzij het zien spelen van de tegenstander de concentratie wel helemaal terug. Er werd zorgvuldig gevoetbald en achterin nog geen handvol (kleine) kansen weggeven maar voorin waren we onzorgvuldig. Na 14 minuten stond de brillenstand nog steeds op de klok: penalty's dus. De meiden allemaal stijf van de zenuwen, want penalty's, dat was toch niet echt ons ding. Gelukkig hadden we een wereldkeepster in de goal staan, Nora! De eerste van Trias keek ze op de paal, en de andere twee werden klemvast gepakt. Op naar de halve finale! En... misschien penalty's? Maakt niet meer uit met Nora op goal! Het zelfvertrouwen was helemaal terug bij de meiden.

In de halve finale moesten de meiden tegen AZSV, de kersverse winterkampioen uit de eerste klasse. Veel goals voor en weinig tegen in de competitie, wederom een tegenstander van formaat. Fysiek deden beide teams niet voor elkaar onder en er werd door allebei vanuit een goede gesloten verdediging gevoetbald. Achterin weer bijna niks weggeven, en bij schoten van afstand "hadden we toch Nora die ze wel tegenhield", aldus de meiden. Al met al een spannende wedstrijd, maar er vielen geen doelpunten. Weer penalty's dus. Nu maakten de meiden zich een stuk minder zorgen. Nora bracht redding bij de eerste en tweede penalty van AZSV, Angel en Francis faalden niet: een plek in de finale! Misschien moet Jasper Cillessen toch een keer wat advies vragen aan Nora, want 5 van de 5 penalty's stoppen is toch wel bijzonder!

16.00 uur, we zijn al zeven uur in de zaal. Even rust, 20 minuten ontspanning proberen te vinden. De meiden begonnen de korte, intensieve wedstrijden in de zaal toch wel in de benen te voelen. Er was al ruim 90 minuten gevoetbald met veel lange pauzes tussendoor, wat natuurlijk niet ideaal is voor de spieren. Om ongeveer 16.20 uur zou de finale beginnen. Nog één keer 14 minuten alles geven! Althans, voor de wedstrijd werd medegedeeld dat er bij een gelijke stand in de finale met 5 minuten werd verlengd. Dus niet gelijk penalty's, dat vonden de meiden wel jammer. Dan er maar voor zorgen dat we het in de reguliere speeltijd al beslissen!

Nadat de twee teams van AZSV tegen elkaar om de 3e en 4e plaats hadden gespeeld was het tijd voor de finale. Opnieuw tegen een team van Longa '30, de derde al van vandaag. Vooraf werden de meiden op scherp gezet en ze duidelijk gemaakt dat de tegenstander niet voor niets in de finale stond. De meiden waren scherp maar toch wel een beetje zenuwachtig. De wedstrijd begint. In de eerste vier of vijf minuten worden er een handvol kansen gecreëerd. Niks erin. Toch wel spannend zo'n finale. Niets aan de hand, de moed niet opgeven, gewoon doorgaan! Uiteindelijk werden we na 7 minuten beloond: 0-1 door goed veroveren van Nazli en afronden van Francis! De vreugde was echter maar van korte duur want nog geen halve minuut later maakte Longa '30 met hun eerste kans direct gelijk. Het restant van de wedstrijd was het billenknijpen. Voetballend lukte het niet meer en de tegenstander werd steeds gevaarlijker. De meiden gingen ook wat op elkaar zeuren en waren uit het ritme. De reguliere speeltijd zat erop: 1-1. Dit keer dus verlengen, mooi. Kunnen we toch nog even laten zien dat we heel goed kunnen voetballen!

Vijf minuten verlengen, dat is best lang. Met elkaar afgesproken dat ze de kop leeg moesten maken en weer lekker de bal het werk lieten doen. De trainer gaf het team mee dat de coaching vanaf de lijn en binnen de lijnen helpend bedoeld is en dus niet om op elkaar te zeuren. Oja, dat is ook zo, het kwartje viel. Uiteindelijk kan je alleen met z'n allen de wedstrijd winnen! Er wordt gefloten voor het begin van de verlenging, de eerste balcontacten waren gelijk een stuk beter en er werd weer gevoetbald. Vanaf de kant kwam de rust weer terug, dit gaat goed komen tijdens de verlenging! En jawel: na ruim twee minuten in de verlenging loopt Didi met de bal in en gaat de een-twee aan met Fleur. Die legt de bal goed klaar: 1-2 door een schot in de korte hoek van Didi! Even goed vieren en er vervolgens weer staan. Er zijn natuurlijk nog twee minuten te spelen. De spanning was voelbaar in de hele zaal. Longa '30 probeert nog aan te zetten maar verspeelt met nog 90 seconden te gaan de bal ter hoogte van de middenlijn. Francis neemt de bal mee, passeert haar tegenstander en schiet: 1-3. Yes! Het is gespeeld! We hebben het toernooi gewonnen! De beste van de 20 deelnemende teams, een superprestatie!

Na afloop van de finale mochten de meiden niet één maar twee bekers in ontvangst nemen! Een beker voor de eerste plaats en een wisselbeker, die we volgend jaar mogen verdedigen.

Wij bedanken de organisatie en de vrijwilligers van Longa '30, die het leuke zaaltoernooi in goede banen hebben geleid, graag tot volgend jaar!