Een kampioen is iemand die opstaat als hij eigenlijk niet meer kan

De verliespartij tegen ATC'65 afgelopen week dreunde nog lang na in het kamp van DZC JO13-1. Wederom hadden we veel 100% kansen maar wisten we niet te scoren, en zoals de wetten in het voetbal voorschrijven krijg je dan de "kous op de kop". 

ATC werd gedurende de wedstrijd steeds sterker en scoorde uiteindelijk misschien wel de verdiende winnende goal. Een mooi team waar veel voetbal in zit. Feit blijft dat wij deze tegenstander al in een vroeg stadium over de knie hadden kunnen leggen. We moeten de kansen gaan benutten waarvan we er zoveel creëeren.

Vandaag weer nieuwe ronden nieuwe kansen. Thuis tegen Be Quick 1887 uit Haren. Een mooi plaatsje ten Zuidoosten van Groningen. En toevallig of niet? De eerste supporter die ik op ons Sportpark Zuid tegen het lijf loop is trainer Danny Buijs van FC Groningen.
Later blijkt dat de aanvoerder van Be Quick zijn zoon te zijn, en komt hij dat team aanmoedigen.

Wij beschikken vandaag eindelijk weer over Tim "de trukendoos" Driever. Na 2 vervelende blessures heeft hij afgelopen week weer alle training bijna volledig mee kunnen doen, en dus kan hij vandaag weer minuten maken. En dan hoop je altijd zo..........dat.............

We beginnen met Duuk, Bent en Rens op de bank, en die zullen straks voor nieuwe impulsen moeten zorgen. Het is namelijk bloedheet en onze manier van spelen kost veel energie. Als we het tenminste goed doen. Wij beginnen vlijmscherp aan de wedstrijd. Later kunnen we zeggen dat dit veruit onze beste helft van het seizoen is. Alles valt op zijn plaats. Vanaf de eerste minuut voeren we uit wat we besproken hebben en zetten volle bak druk op onze tegenstander. Passes komen goed aan en fysiek winnen we bijna ieder duel. We hebben ervoor gekozen om vandaag "Rubinho dos Santos Derksen" naar het midden door te schuiven om samen met onze "Generaal Maximus Pilatus" het blok voor de defensie te vormen. Ik heb het hier over onze eerstejaars Maxim die gewoon mee knalt in de strijd. Samen met aanvoerder Kenji vormen zij het middenveld aan het begin van de wedstrijd.

We spelen powerplay in het eerste kwartier van de wedstrijd, en we geven onze tegenstander geen centimeter ruimte. En al in de vierde minuut veroveren we achterin de bal en spelen we Ruben in die de goed meegelopen Gino inspeelt die vandaag op de rechtsback positie start en als een echte baas zijn opdracht vervult. Gino ziet de vrijgelopen Kenji en speelt hem strak in. Die weet zich van twee tegenstanders te ontdoen en ziet spits Tim vertrekken en steekt de bal tussen de verdedigers door. De bal heeft de goede snelheid en komt tussen de verdediging en keeper terecht. Tim loopt als een echt killer goed door en stift de bal net op tijd over de inglijdende keeper. Tergend langzaam rolt de bal richting de goal. Tim kijkt liggend op het kunstgras toe waar de bal terecht zal komen. Net aan de binnenkant van de paal en dus is de vroege voorsprong een feit! 1-0 DZC. De blijdschap is enorm binnen ons team. Niet alleen omdat we scoren, maar zeker ook omdat Tim na alle pech van de afgelopen weken de bal prachtig binnen legt.
Het lijkt alsof we vleugels krijgen. Onze verdedigers Hugo, Corne, Bibi, en Gino zijn fris en haarscherp. De aanvallers van Be Quick krijgen geen millimeter ruimte, we zijn gewoon overal net iets eerder bij. Grote klasse hoor!

We laten zien dat we wel degelijk goed kunnen voetballen en drukken door. In de 14e minuut verovert Bibi op fantastische wijze de bal en speelt Ruben in, die vervolgens Maxim zoekt. Op de hielen gezeten door de tegenstander speelt Maxim aanvaller Romeo in die op zijn beurt weer Kenji inspeelt. Die draait onverwacht open naar de andere kant en wacht op het juiste moment dat Bram er op volle snelheid vandoor flitst. Kenji geeft de bal met links op de juiste snelheid in de loop van Bram die de bal over de keeper lobt op het moment dat hij zijn goal uitkomt. Bram loopt richting de hoek van het veld en vormt zoals echte profvoetballers dat tegenwoordig ook doen met zijn handen een hartje richting Kenji, die hem vervolgens bijna ondersteboven springt van vreugde!
Direct na Kenji volgen nog 9 uitzinnige spelers. Als team vieren we deze prachtig uitgevoerde aanval waarbij we als team onze taken allemaal goed uitvoeren.

Alleen keeper Sam is op eigen helft achter gebleven, maar juicht er niet minder om. Wat heb jij ook een magistrale wedstrijd gespeeld man. Sam juicht samen met iedereen op de bank, trainers leider en wissels staan voor de dug out. Wat een begin van de wedstrijd.
In de 25e minuut weer een mooie aanval. Dit keer vanaf de rechterkant. Ruben draait zich op het midden goed vrij en speelt De goed in de bal gekomen Romeo in de voeten. Kenji is hem komen helpen en krijgt de bal langs de lijn aangespeeld. Op volle snelheid gaat hij de laatste verdediger voorbij en lijkt alleen op de goal af te gaan. Hij wordt door de laatste man aan zijn shirt vastgehouden en van achteren vol op de enkel getrapt. Vervolgens schreeuwt hij van de pijn en slaat op het gras. De scheidsrechter heeft deze overtreding schijnbaar totaal verkeerd ingeschat of vergeet te handelen. Deze overtreding had volgens vele toeschouwers , waaronder ook van de tegenstander bestraft moeten worden. Trainer "Tolly" ontfermt zich over Kenji, en Bent neemt vastberaden de taak van Kenji over die vooralsnog niet verder lijkt te kunnen, en krijgt in de kleedkamer een icepack op de gezwollen enkel om te koelen.
Kort hierna fluit de scheidsrechter voor de rust.

In de kleedkamer zitten vuurrode "Koppies" naar adem te happen. We geven ze snel een paar bekers "SLIMPIE" om een beetje vocht en suikers tot zich te krijgen. Wat kan een beker Ranja toch een wonderen verrichten!!!
We lijken ietwat aangeslagen. Het is bloedheet op het kunstgras, en we lijken iets van slag. Toch pept trainer Nick de mannen op en aan het einde van zijn praatje wijzen we de boys and Girl op een spreuk die boven de spiegel hangt. We zitten namelijk in de kleedkamer van het eerste elftal en de spreuk is.......
"Een kampioen is iemand die opstaat als hij eigenlijk niet meer kan"

De tweede helft is geheel anders dan de eerste. Vlak na het begin van de tweede helft moet Ruben kort naar de kant vanwege hevige krampen in de zij. Ook helemaal niet gek want hij weet dat er uit een ander vaatje getapt moet gaan worden, en trekt en sleurt aan alle kanten van het veld. Kenji zit met een icepack op de bank en schopt bij het wegvallen van Ruben de icepack weg en verbijt de pijn en probeert het team nog te helpen waar hij kan en komt toch weer binnen de lijnen. Met een verbeten gezicht perst hij er nog wat acties uit, maar geeft al snel aan dat het echt niet meer gaat. Hij heeft inmiddels gevraagd of Ruben weer kan en moet dan definitief de wedstrijd staken.
Rest hem niets anders dan zijn teamgenoten vanaf de bank aan te moedigen.

Het word een waar gevecht waarbij Be Quick een veel betere 2e helft gaat spelen. Van goed voetbal is geen sprake meer. Met het inbrengen van Duuk proberen we nog wat extra snelheid in te brengen om via de counter nog gevaarlijk te kunnen worden. Duuk heeft nog een paar prachtige rushes in huis. Via Duuk, Bram, Romeo, en Rens komen we er nog een paar keer gevaarlijk uit, maar vergeten we de bal weer om binnen te tikken om zo de wedstrijd op slot te gooien. Dan krijgen we 10 minuten voor tijd de tegengoal om de oren en maken we het onszelf weer onnodig moeilijk omdat we de wedstrijd allang hadden kunnen en moeten beslissen. 2-1 en de krachten zijn bijna op. Kom op DZC!

We strijden als gladiatoren voor iedere meter om maar niet die gelijkmaker tegen te krijgen. Ruben en Maxim lopen samen met de verdedigers bijna alle gaatjes dicht en onze aanvallers blijven loeren op de counter. Als team weten we de wedstrijd verder uit te spelen en de vreugde is na afloop enorm. Bij sommige lopen de tranen over de wangen van vreugde. En samen met de voltallige begeleiding vieren we deze zo belangrijke overwinning.

We bedanken onze tegenstanders en hun uitermate sympathieke trainer en wensen hun enorm veel succes in de competitie. Maar dat komt vast en zeker goed!
Ik kniel in de middencirkel en laat Gino zijn schoen op mijn knie zetten. Ik poets zijn schoen uit respect voor zijn goede wedstrijd. Ik lees de letters Nike en bedenk me dan.......Nike was de Griekse godin en personificatie van DE OVERWINNING!!
Dit kan geen toeval zijn.......

Voor de foto's zie de facebook pagina van de JO13-1