DZC '68NieuwsOverige nieuwsVrijwilliger aan het woord

Vrijwilliger aan het woord

Steven Smit is getrouwd en vader van drie kinderen.Hij is leider van JO15-1 bij DZC'68 en werkt bij Vion Retail in Groenlo, waar hij ook leiding geeft aan een team en verantwoordelijk is voor de IT.
Hoe en wanneer ben je bij DZC terecht gekomen?
Mijn zoon Lars is vorig seizoen bij DZC gaan voetballen in JO15-1. Het eerste seizoen ben ik trouwe supporter geweest en vervolgens ben ik gevraagd om dit seizoen leider te worden van dit team.

Hoeveel tijd kost het je?
Dat wisselt, er gaat altijd meer tijd inzitten dan je zelf door hebt. Doordat het leuk is, maak ik er ook tijd voor vrij. Aan het begin van het seizoen is het veel organiseren,plannen, kleding regelen, overleg met anderenbinnen DZC, overzichtjes maken, teaminfo voorbereiden, etc. Ik denk dat het dan al snel gemiddeld 15 tot 20 uur per week is. Nu de competitie al weer een tijdje aan de gang is ben ik er een kleine 7 tot 10 uur per week mee bezig, los van de wedstrijden zelf.

Doe je deze werkzaamheden alleen of rouleer je met collega vrijwilligers?
In principe is de functie van leider een taak die ik alleen uitvoer, maar gelukkig zijn ook de andere ouders heel spontaan in het aanbieden van hulp/ondersteuning. Als ik zelf iets bijzonders heb dan kan ik gelukkig altijd een beroep doen op een ouder en mijn taak even overdragen aan iemand anders. Daarnaast zijn we als staf van de JO15-1 goed op elkaar ingespeeld en helpen we elkaar waar nodig.

Wat vind je leuk aan leider zijn?
Het is heel leuk om voor de spelers, staf en ouders van het team de zaken zo op orde te hebben dat het voor iedereen duidelijk is wat er speelt en wat de planning is.

Denk je wel eens ... ‘Ik zou weleens ... ... .... willen doen bij DZC ?’
De rol die ik nu heb vind ik erg leuk. Ik sta dicht bij het  voetbal en kan mijn zoon Lars altijd zien spelen. Op dit moment zou ik niets liever willen.

Wat vind je van Positief Coachen?
Positief coachen wint het altijd van negativiteit!! Een positieve manier van benaderen geeft plezier en energie. Ik heb het al te vaak gezien en zelf ondervonden dat een wedstrijd verloren werd doordat er negatieve energie was. Gezeur naar elkaar, naar de scheidsrechter en naar de tegenstander. Dat helpt niemand. Natuurlijk is dat soms ook moeilijk, vooral als het even tegenzit. Maar uiteindelijk gaat het om plezier hebben. Als je plezier hebt sta je open voor nieuwe ideeën en leer je dus ook veel meer.

Wat zou je graag anders zien bij DZC?
Ach, er zijn altijd verbeteringen te bedenken. Belangrijkste vind ik dat je goed met elkaar communiceert en dat je open staat voor de ideeën van een ander.

Wat vind jij, moeten alle vrijwilligers een Verklaring omtrent Gedrag hebben?
Dat vind ik best een lastige. De VOG is een offi cieel document, maar zegt dat alles over de intentie van ieder individu? Laat ik het zo zeggen, ik vind dat de VOG niet nodig zou moeten zijn. We werken binnen een vereniging om een hobby te kunnen uitoefenen of hebben er plezier in dat een ander zijn/haar hobby kan uitoefenen. Er zijn helaas teveel voorbeelden geweest dat het blijkbaar nodig is. In die zin kun je ook zeggen: iedere vrijwilliger moet er geen problemen mee hebben om een VOG af te willen geven om zo een veilig klimaat voor onze kinderen te houden.

Hoe ziet DZC er over 10 jaar uit?
Als de jeugdopleiding zo door blijft gaan denk ik dat de club zomaar nog eens hogerop kan komen.

Waar kan je jou voor wakker maken?
Liever niet, ik heb al slaap tekort 

Wat is het belangrijkste wat je ooit hebt geleerd?
Te vertrouwen op jezelf.

Welk boek ligt er op je nachtkastje?
Ik heb geen nachtkastje, maar er liggen wel een paar boeken naast het bed. Voornamelijk boeken die iets met voetballen van doen hebben (zoals een boek over Louis van Gaal en over Guus Hiddink). Eerlijk gezegd ben ik niet zo fanatiek met lezen. Als ik in bed lig en een
boek pak val ik al gauw in slaap. 

Wat is het belangrijkste in jouw leven?
Mijn gezin. Mijn vrouw en drie kinderen.

Waar heb je een hekel aan?
Blaaskaken. Mensen die veel lucht verplaatsen maar eigenlijk niets te vertellen hebben.

Wat is het beste wat je in je leven is overkomen?
De geboorte van onze drie kinderen, Ilse, Daan en Lars. Een mooie tekst op het geboortekaartje van Lars: “Zoals
de zon de bloemen kleurt, zo kleuren kinderen ons leven”

Waar ga je naar toe op vakantie?
Niet al te ver weg. Frankrijk, Italië, Oostenrijk. Maar Nederland is ook prima (als het weer goed is). Wij gaan nooit lang weg, want na een goede week willen we graag weer naar huis.

Wat is een goede eigenschap van jou?
Eerlijk en oprecht.